Bergeijk, 20-1-2009
Beste Burkina Fasovrienden.
Zoals beloofd nu het 2e deel van de nieuwsbrief, met daarin informatie over de levensomstandigheden, het onderwijssysteem, zaken die tijdens gesprekken met Constantin, Alexis en andere contacten aan bod kwamen.
Met Alexis heb ik vooral over onderwijs en de ontwikkeling van zijn regio gesproken.
Het niveau van het onderwijs in Burkina Faso is door de weinige middelen niet te vergelijken met het onderwijs in Nederland.
Het onderwijs is klassikaal, er zitten erg veel kinderen in de klassen; 60-90 kinderen in een klas met 2 leerjaren bijeen is niet ongewoon, er is een groot tekort aan leermiddelen. Er zijn maar enkele boeken voor alle leerlingen. Als er leesbeurten zijn worden de boeken van leerling naar leerling doorgeschoven.
Veel van de leertijd moeten de kinderen luisteren, er wordt veel gevraagd van hun concentratie, er is veel discipline. Vernieuwing van leermethodes is onbetaalbaar, boeken gaan mee tot ze helemaal versleten zijn.
De kinderen waarvan de ouders het kunnen betalen hebben zelf boeken, schriften, potlood en pen. Dit is niet voor iedereen het geval.
De schooltijd begint ’s morgens om 7 uur tot 12 uur, dan gaan de kinderen naar huis om wat te eten en/ of te rusten, om na de middaghitte van 3-5 uur nog les te volgen. Dit 5 dagen per week.
In de maanden april en mei met temp. van 40-45 °C is het moeilijk om optimaal de lessen te volgen.
De maanden juli tot en met half september is het schoolvakantie, er is dan veel werk op het veld, alle velden moeten gewied worden en iedereen moet helpen. Alle werk gebeurt met de hand.
De lagere school sluiten de kinderen af met een diploma, dit is het toegangsbewijs voor het voortgezet onderwijs.
Kinderen die dit niet halen, kunnen geen voortgezet onderwijs volgen.
Voor veel kinderen is het basisonderwijs een eindstation, de ouders kunnen het schoolgeld voor een college vaak niet betalen. De kosten hiervan zijn hoog. De kinderen moeten vaak buiten het dorp naar school, 10-30 km verder, een fiets is dan noodzakelijk of men moet betalen voor inwoning bij een familielid.
Het schoolgeld is duur en de kosten voor leermiddelen hoger.
Ook kunnen de ouders vaak de kinderen niet missen bij het vele werk op het veld en zijn ze al tevreden als hun kinderen hebben leren lezen en schrijven, immers, dat is al veel meer dan ze zelf ooit konden bereiken.
Ouders die zelf analfabeet zijn, zien dikwijls ook niet de noodzaak van onderwijs, zij zijn vaak niet in staat om hun kinderen te motiveren om een studie af te maken.
De lessen beginnen ’s morgens al vroeg, als de kinderen thuis komen is het snel donker. Huiswerk maken bij een petroleumlampje is niet gemakkelijk.
En het werk in de familie wacht ook……….
Kinderen mogen 1x doubleren, als ze een 2e keer moeten doubleren moeten ze van school af.
Vaak zijn de kinderen erg gemotiveerd, maar door omstandigheden in de familie achter geraakt met hun studie.
Alexis zoekt dan een andere school waar ze wel toegelaten worden, zodat ze toch hun opleiding af kunnen maken.
Na 4 jaar college kan men doorstromen naar een middelbare beroepsopleiding, maar vaak is het niveau om toelatingsexamen te doen erg laag.
Veel studenten doen hetzelfde toelatingsexamen na 7 jaar college, zij zijn veel beter en hebben meer kans om aangenomen te worden.
Een klein deel stroomt door naar de universiteit
Er is in het land weinig werkgelegenheid in de betaalde sector, minder dan 10% heeft een betaalde baan.
We hebben ook gesproken over de kinderen die na de lagere school niet naar de middelbare school kunnen, zij zouden gebaat zijn bij praktijkonderwijs. Voor de meisjes is dat een soort huishoudschool, ze leren er naaien, koken, weven, gezondheidszorg etc., en hoe ze daarmee voor hun gezin het inkomen kunnen verhogen.
Voor de jongens een beroepsopleiding met timmeren, metselen, lassen, metaalbewerken, monteur.
Deze ” centre professionelle “, vaak gerund door broeders en nonnen, zijn schaars, de kosten van inschrijving erg hoog en de kinderen moeten ver weg van huis. De kosten van verblijf en eten komen daar boven op.
We gaan kijken of we een reservepot kunnen maken om deze paar kinderen ook een vervolgopleiding te kunnen laten volgen, zodat ze in hun eigen onderhoud kunnen voorzien.
We hebben alle kinderen besproken:
· 1 meisje is moeder geworden, maar gaat door met haar studie.
· 1 jongen, briljante leerling, was door weinig motivatie gestopt, maar Alexis heeft hem dit jaar weer terug op school gekregen.
· 1 jongen moest hem nog een rapport en nieuw inschrijvingsformulier overhandigen, voor zijn schoolgeld werd betaald.
· 1 student universiteit was kandidaat voor een betaalde job als voorlichter (formateur) bij de regering, dit wachten we af.
Alexis is erg betrokken bij de ontwikkeling van zijn regio en land.
Zijn grootste zorgen, samen met de dorpsgemeenschap, is de watervoorziening, aanleg van elektriciteit en de gezondheidszorg en hygiëne.
De mensen in de dorpen betalen een dorpscontributie om gezamenlijk zaken aan te kunnen pakken.
Omdat het merendeel van de mensen analfabeet is kost het erg veel energie om de mensen te overtuigen van het nut van nieuwe methoden, er moet erg veel gepraat en vergaderd worden, niet alleen in het eigen dorp, ook met de omliggende dorpen.
Het is moeilijk om oude tradities te doorbreken.
Nieuwe projecten kunnen alleen maar slagen als er een breed draagvlak is bij de lokale bevolking.
2-3 keer per maand is hij meerdere dagen in Oury voor overleg, vergaderingen.
Constantin’s werk bij OCADES
Hij is verantwoordelijk coördinator van alle activiteiten die Ocades organiseert in het kader van de armoedebestrijding:
· voedselhulp en gezondheidszorg voor de allerarmsten in het bisdom Dedougou. Bejaarden, zieken, weduwen, mensen die niet meer kunnen werken en geen familie of kinderen hebben, die hun kunnen helpen, blijven verstoken van hulp. Deze mensen krijgen meel, olie, zeep om de ergste nood op te lossen.
· De vorming en opleiding van de voorlichters, deze moeten hun kennis in de dorpen gaan verspreiden en samen met de mannen en vrouwen van de gemeenschappen gaan proberen om hun levensomstandigheden te verbeteren. Voor de mannen methodes om hun landarbeid te verbeteren en de opbrengsten te verhogen. Voor de vrouwen een vorming om een eigen vermogen op te bouwen en zo de levensomstandigheden van hun families te verbeteren.
· Het opzetten van alfabetisatie-cursussen voor volwassenen.
· Het geven van voorlichting in de dorpen over gezondheid en hygiëne: veel doodsoorzaken bij kinderen kunnen door “simpele” oplossingen teruggedrongen worden. Te denken valt aan slapen onder een klamboe tegen de malariamug, schoon drinkwater tegen diarree. Mensen hier zijn zich niet bewust wat de veroorzakers zijn van ziekten. Voor de volwassenen is voorlichting over de veroorzaker van malaria en aids en het voorkomen ervan een belangrijk vormingsgebied. Mensen hier bereik je niet met reclamecampagnes, hier is de overdracht alleen mondeling mogelijk, en dat in een gebied zo groot als half Nederland!
Zoals hij zelf aangeeft: heel veel zorgen, veel prioriteiten en te weinig geld.
Zoals jullie kunnen lezen ben ik teruggekomen met een schat aan indrukken en informatie, ik kan wel blijven schrijven.
Dat is ook een doel van de reis, de mensen hier op de hoogte stellen van de noodzaak van de hulp die daar zo hard nodig is.
Wat wij hier zo gewoon vinden, is daar totaal onbekend.
Maar de mensen zijn erg gastvrij en vriendelijk, erg belangstellend naar onze levensomstandigheden, die ze niet kunnen begrijpen.
Als je ze uitlegt dat het in onze winter soms zo koud is dat water buiten bevriest en dat het dan ijs is waar je op kunt lopen is dat voor hen niet te bevatten.
Dat alle wegen in Nederland geasfalteerd zijn of verhard, zelf de kleinste weggetjes, kunnen ze niet geloven. Logisch als in dit land de 4 grootste nationale routes in erbarmelijke omstandigheden verkeren, wat jaarlijks honderden doden kost.
Dat in Nederland 1-2 mensen wonen in een groot huis met heel veel kamers……….
Ga zo maar door…………………………………….
Maar ook wij gaan door met het werk……
Onze folder is klaar, moet nog naar de drukker en daarna sturen wij hem naar u……
Wij hopen, dat u uw vrienden en kennissen enthousiast maakt voor dit project.
Onze website is al in de lucht met de belangrijkste informatie, langzaam aan komt er meer nieuws op en komen ook de oude nieuwsbrieven op de site…….
Kijk maar vast op www.toekomstdooronderwijs.nl voor verdere informatie.
Verder heeft de St. Jozefschool uit Bergeijk een kerstmarkt georganiseerd, waarbij de opbrengst voor onze Stichting was.
Ik ben in de week voorafgaand aan deze kerstmarkt in alle klassen iets gaan vertellen over het land en de levensomstandigheden daar. De kinderen waren erg enthousiast en wilden van alles weten.
Aan de hand van boeken, films en foto’s en een powerpointpresentatie wisten ze snel een heleboel informatie over Burkina Faso.
In de Eyckelberg van woensdag 7 jan jl. heb ik hier een artikel over geschreven en meteen uitleg gegeven over het werk van de Stichting.
Ook heb ik een aantal directies van scholen uit de buurt benaderd om aandacht te vragen voor het onderwijsproject.
Deze week bespreken we hoe we meerdere activiteiten kunnen opzetten in het kader van fondsenwerving om nog meer kinderen naar school te kunnen sturen.
Geld is erg hard nodig in Burkina Faso, men is daar erg dankbaar voor uw hulp.
Wij zijn ook blij met uw bijdrage en hopen dat u ook in uw vriendenkring en familie de Stichting wilt promoten……….
* Men kan een kind financieel ondersteunen tijdens zijn schoolperiode……..
* Maar elk bedrag is welkom…..met vele kleine bedragen kan weer 1 nieuw kind naar school.
Jullie blijven op de hoogte………………
Verder rest ons nog jullie allen een goed 2009 toe te wensen, ook namens Alexis en Constantin.
Mia.